این جا خانه من نبود. احساس کسی را دارم که در اتاق مهمان یک خانه بزرگ و قشنگ زندگی می کند و هر آن دلش می خواهد برود چمدانش را ببندد و به خانه اش برگردد.
روزهای آفتابی - چمنهای سبز پرطراوت تازه آب داده وسوسه ام می کند. که بروم و زیر چمنها برای همیشه دراز بکشم.
